Cum sis in necessitudine, socium tuum nosti, et socium te etiam noverat. Tot sunt relationes praeteritae tot secretorum quae tot socii in difficultates vel suspectas vel etiam separationes inducunt. Sed hic nos dubitationes in te purgare debemus, sed ante paucas interrogationes te primum rogabis, et ista quaestio te ad responsionem tuam ducet. Si quaestiones in necessitudinem experiri legere quam figere fractum ordinem scire quomodo facere meliorem necessitudinem tuam."Putasne tacitae necessitudinis secreta semper celanda?"
Putasne praeteritae necessitudinis arcana semper celanda?
Istae quaestiones sunt.-
Obliviscor praeteritorum et movere?
Idea confitendi praeteriti necessitudinis secreta ad novum socium tuum perfecta est, sed primum te interroga, si secretum tam magnum et tam terribile est ut novam necessitudinem finiat tuam? Faciet novum socium satus sentiens diversis pro vobis?
Si aliquid horum est verisimile, quid est hoc dicere? Nova relatio tua prorsus est id quod eris post. Novus initium est, initium novum. Non opus est ut praeterita inpediant fabulis. Tibi non serviet, et fortasse alteram partem tuam non adiuvabit. Loco dicere aliquid quod problemata in tua necessitudine moveat, melius est tibi ipsum serva, et cum vita tua progredi, et numquam iterum in vita tua redire conaris ad errorem. Priusquam aliquid dicas, primum reprehendo si cum eo es comfortable.
Forsitan cum aliquo communicare sentis, fac ut cum amico tuo optime confidas, qui te non iudicabit, non compater.
"Putasne tacitae necessitudinis secreta semper celanda?"
Hoc arcanum possum vivere?
Si te ipsum interroges hanc quaestionem et animadvertissne praeteritam tibi nocere et aliquando socium tuum audire ab alio homine, non opus est ut te lateat. Socium tuum a te audiat, quam ab alio audias. Prius autem, scire debes socium tuum, et quid ipse possit, scito quando ei vel illi narret, an per sermonem severum vel iocum. Fac ut particeps tua id tractare possit. Et expone singula ad ipsum vel illam, et miraberis quod ipse vel illa per te veniet vel adiuvabit.
Vides quod bonum est dicere socium tuum novum de cognatione tua secreta veteris te bene nosse ac etiam a te immediate audire quam alicubi invenire. Tamen cum arcanum tuum nimis atrox est, et ad meliorem mutasti personam, non puto necesse esse socium de illo narrare, quod ipse ita se non intelligat. Finire potest necessitudinem tuam finire nisi praeterita illa te exprobrat et ad te revertitur.
Tu ut persona, quid dicis de vita praeteritam tuam occultando novo socio tuo, iure an iniuria est cum causis.
Libenter communicare sententiam tuam de hac re.
Gratias.
"Putasne tacitae necessitudinis secreta semper celanda?"
Leave a Reply